Eerste Graaf van Loonstraat 6a – 5921 JC – BLERICK


Zr.Aniëla vertelt over haar bewogen jaren tijdens de Japanse bezetting. Behalve haar werkzaamheid in de school was ze tevens huisoverste en niet lang daarna provinciale overste. Doordat zij van geboorte de Duitse nationaliteit had, kwam zij niet in het Jappenkamp terecht, maar de spanning was er niet minder om.

In 1938 vertrok ik naar Indonesië, er waren toen twee kloosters, een in Bandung en een in Semarang. In mei 1940 waren de contacten met Nederland verbroken. De Australische Apostolische Vicaris stuurde een document waarin stond dat er voor iedere congregatie een verantwoordelijke moest worden aangesteld. Zo werd ik toen a.h.w. provinciale overste. De ellende begon toen op 8 december 1942 de Jappen kwamen. Begin 1943 kwamen alle Nederlanders in de kampen, zonder dat ze ook maar iets mee konden nemen. Als Duitse zuster kwam ik niet in het kamp terecht. Ik kan niet zeggen hoe verschrikkelijk dat is geweest. Toch moest je vooruit. Er waren kinderen in het internaat die niet naar huis konden. Als de Jappen kwamen zei ik altijd: “Deze gebouwen zijn van Soegyopranotto”, de Bisschop en vriend van Soekarno. Aan hem kwamen ze niet. De bisschop heeft heel wat zaken weten te redden. Ook wij! We hadden de kelken en monstransen van heel wat kerken bij ons in huis, onder de dakranden van ons groot chinees huis.

Toen op 17 augustus 1945 de Republiek Indonesië is uitgeroepen, zijn we met een karretje naar het kamp gereden. Daar hebben we de zusters aangetroffen. Als Zr.Rodriga nog drie dagen in het kamp had gezeten, dan hadden we haar daar dood aangetroffen. De schoolklassen werden gebruikt om vrouwen uit de kampen op te vangen. De meeste Nederlanders zijn daarna snel naar Nederland vertrokken. Ook verschillende zusters van ons om op verhaal te komen. Toen had ik een overdaad aan werk en een tekort aan zusters.
En jullie zullen het niet geloven maar in die tijd zijn we toch een noviciaat begonnen. In april 1943 traden de eerste meisjes in.In de loop van de tijd zijn er heel wat bijgekomen. Nu hebben zij meer zusters dan wij in Nederland