Toen Zuster Isabella in Ottersum kwam in 1952 was haar eerste reactie: “Wat een eenzaamheid! Hier zal ik wel niet lang blijven”. Ze had het niet goed, want ze werkte er bijna 19 jaar.
In het begin was er nog geen naaikamer dus was zuster Isabella manusje-van-alles. Zij hielp de kinderen met eten en ze hield ze ook bezig met spel. Spoedig moest er echter versteld worden en er moesten kleren en pyjama’s gemaakt worden. Deze taak nam zuster Isabella op zich. Al gauw kwamen een paar dames en enkele andere zusters haar assisteren. Het eerste vertrek waar genaaid werd, was de vroegere broodkamer, daarna ging het naar boven naar de zogenoemde”rode gang”. Ook deze ruimte was spoedig te klein en uiteindelijk is de naaikamer terecht gekomen in de vroegere appel-en wijnkelder. Volgens zuster Isabella en de mensen die op de naaikamer werkten was de stemming daar altijd goed, al was men het soms niet eens over een programma op de televisie zoals Peyton Place of een voetbalwedstrijd. Naast verstelwerk werd er ook veel nieuw goed gemaakt, zoals jurken voor de kinderen, gordijnen en vitrages voor de paviljoens, nummeren van kledingstukken en het veranderen van jassen, broeken en jurken. Zuster Isabella heeft dit werk altijd met plezier gedaan. De bijgaande foto werd gemaakt bij haar afscheid.
