Zr.Gemma: In onze congregatie kenden we in Nederland geen grote groepen die intraden. Wij waren met zes jonge meisjes. We begonnen ons postulaat. We kregen zwarte jurken aan en een zwart mutsje op met een stijf gesteven roesje erlangs. Toen mijn vader de postulanten in de kapel zag zitten, vroeg hij: “Wat moeten die oude mensen met die neepjesmuts daar?”. Het was verschrikkelijk, we troostten ons met de gedachte dat het toch maar voor een half jaar was.
St.Josephklooster Steyl
We hadden lessen en moesten een bepaald “ambtje” vervullen. Dat was voor mij nog niet zo eenvoudig. Ik had nog nooit een dweil in de hand gehad en ook nog nooit iets anders gekookt dan water. Dat was mijn ongeluk. Ze gaven me een stofdoek in de hand, en terwijl de anderen schrobden, liep ik te zwaaien met de stofdoek. Dat hing me de tweede dag al danig de keel uit. Gelukkig werd ik na verloop van tijd voor andere karweitjes ingeschakeld. Zo kreeg ik op een gegeven tijd de zorg voor het klaarleggen van de droogdoeken voor de grote afwas, die we als novicen voor een groot deel van het huis deden. Een afwasmachine kenden we nog niet. Herhaaldelijk vergat ik de doeken te gaan klaarleggen. Dan moest ik aan tafel ineens weg: “Oh, mijn doeken”. En ik rende dan naar de verwarmingskelder waar de doeken te drogen gehangen werden. Na de zoveelste keer kreeg ik de volgende straf (penitentie): Drie maal de doeken buiten op de draad gaan ophangen en ook weer afhalen. Tot overmaat van ramp liep er rond die tijd een retraitepater te bidden in de tuin. Die bekeek de hele ceremonie, bleef in de buurt lopen en genoot ervan!!
Nadat we “gekleed” werden, bij de intrede in het noviciaat, hadden we de pech (het was 1947), dat het een uitgesproken gloeiend hete zomerperiode was. Voor het eerst die dikke kleren aan, stijve kap rondom het gezicht en maar transpireren. Slapen onder het dak, zodat het ook ’s nachts nog niet afkoelde. Het gesteven “collaar”, dat vast om de kin sloot, was geheel doorweekt als je de gang had moeten schrobben. En het “hoofdbandje” moest je dubbel nemen om nog een beetje toonbaar te zijn. Er werd gebeden om regen, er werd zelfs een extra “boetetafel” voor gehouden.