Het ziekenhuis ‘De Goddelijke Voorzienigheid” in Tegelen aan de Schoolstraat werd geopend op 1 augustus 1927. Met de bouw van het ziekenhuis werd in 1914 begonnen. Diverse omstandigheden, zoals het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog en de hierdoor ontstane problemen van overwegend financiële aard, waren er de oorzaak van dat het gebouw pas zo laat kon worden opgeleverd. Toen het ziekenhuis veertig jaar bestond werden Zr. Egilbertha, Zr. Laurensa en Zr.Philibertha gehuldigd vanwege het feit dat zij al even lang in de verpleging werkzaam waren. Bij die gelegenheid ontvingen zij een koninklijke onderscheiding; nl. de eremedaille in goud, verbonden aan de orde van Oranje Nassau.
Dit stond in de krant.
In Ziekenhuis Tegelen onderscheiding voor jubilerende zusters 1967
Tegelen, 1 september – onder zeer grote belangstelling zijn de 3 zusters gehuldigd, die in het ziekenhuis haar 40-jarig jubileum vierden, namelijk zuster Philibertha (70), zuster Egilbertha (65) en zuster Laurensa (65. De huldiging vond donderdagavond plaats in de hal van het ziekenhuis na een Mis in de kapel.
Voorzitter J. van Eerenbeemt van het stichtingsbestuur sprak als eerste woorden van dank tot de jubilerende zusters. Hij schetste in het kort de ontwikkeling van het ziekenhuis en vooral het pionierswerk van de eerste acht zusters.
Ook de inmiddels overleden zusters werden herdacht. De heer van Eerenbeemt dankte ook de Congregatie van de Goddelijke Voorzienigheid voor het vele werk, dat ze in en voor het ziekenhuis heeft verricht. Als bewijs van dankbaarheid bood hij de zusters een enveloppe met inhoud aan.
Als tolk van de Tegelse bevolking en ook van de (vroegere) patiënten buiten Tegelen sprak burgemeester mr. E. Rutten waardering voor het werk van de zusters en andere personeelsleden van het ziekenhuis uit. De dank van de bevolking zag hij uitgedrukt in de gouden eremedaille, verbonden aan de Orde van Oranje Nassau, die hij de jubilarissen, geassisteerd door Moeder Antoine, opspeldde.
Geneesheer-directeur A. Hillebrand feliciteerde als eerste de 3 zusters met de koninklijke onderscheiding en sprak als “huisgenoot” enkele woorden over het verdienstelijk werk van de zusters en de ervaringen, die zij in haar veertigjarige arbeid hebben opgedaan met de vele patiënten. Namens de medische staf bood hij de jubilaressen elk een transistorradio aan. Tijdens de huldiging werden de zusters ook enkele fraaie stoelen aangeboden door afgevaardigden van het religieuze en het lekenpersoneel. Tenslotte sprak Zr. Philibertha woorden van dank. Na de huldiging vond er in de hal een receptie plaats, waar velen gebruik van maakten. Veel bloemen en cadeaus waren evenzovele blijken van waardering voor het werk van de zusters.
Dank zij de geluidsinstallatie en het werk van de Tegelse Ziekenomroep konden alle patiënten de feestelijkheid volgen. Later op de avond volgde er nog een muzikale en vocale huldiging door harmonie Voorwaarts onder leiding van de heer G. Konings en het gemengde Caeciliakoor onder leiding van de heer J. Meulendijks, aan de ingang van het voormalige ziekenhuis aan de Schoolstraat. Onder grote publieke belangstelling werden de jubilerende zusters door bestuursleden van beide gezelschappen gefeliciteerd en in de bloemen gezet. Vrijdag zijn de zusters gehuldigd door de patiëntjes van de kinderafdeling.
Met Zr. Philibertha en Zr. Laurensa behoort Zr. Egilbertha tot het drietal, dat vanaf de opening van het ziekenhuis in 1927 onafgebroken hier werkzaam is geweest. Vier en veertig lange en soms bewogen jaren heeft Zr. Egilbertha zich, in hoofdzaak als afdelingshoofd op de kinderafdeling, aan de verpleging gewijd. Op het werk en op de sfeer van het Tegels ziekenhuis heeft zij mede een onuitwisbaar stempel gedrukt.
Zr. Egilbertha was een van de acht pioniersters, die in 1927 in het toen pas gereedgekomen ziekenhuis met haar werk begonnen. In vergelijking met de situatie bij de opheffing, was alles op bescheiden leest geschoeid. Tegenover een capaciteit van 32 bedden in 1927 stond een capaciteit van 256 bedden. Tegenover de meer dan 200 krachten, die tot de vaste kern van de verpleging, verzorging en behandeling behoorde, stond in 1927 een handjevol zusters, slechts acht in getal, die in de meest letterlijke zin van het woord de zorgen en de lasten van het begin en de hitte van de dag droegen.
Uit de krant van 1967
,